ఉత్తిష్ఠ నరశార్ధూల!

“దేవి, నేను వెళ్ళాలంట” అని మందవదనంతో అన్నాడు రాముడు, తన మందహాసాన్ని ఇందువదనాన్ని పక్కన పెట్టి. ఒకే ఒక క్షణం తన చేతి వద్ద పరుగులిడుతున్న ఉడుతపై చూపు విసిరి తిరిగి లాక్కున్నాడు. సీతమ్మ విసిరే అడవి పళ్ళ చేత ఆ ఉడుత, వటుడి కంటే వేగంగా ‘ఇంతయ్యిం’ది. తను విసిరిన చూపుకు కారణం తన ముందు నిలుస్తున్న విరహమే. ఎంతో ఆవేశముతో మరోప్రపంచపు పిలుపులు ఘొల్లుమంటున్నాయి. ఆ ప్రపంచంతోపాటు రాముడి అవస్థ మారుతున్నది. రాముడన్న మాటకు…

The Reluctant God

Preface: For every person, their Ramayana. In every Ramayana, its own Rama. There are hence, to me, more than AK Ramanujan’s “Three Hundred Ramayanas” and there are millions of Ramas. Likewise my Rama too. The zeitgeist of now is one where one Rama has steamrolled over these millions and mine too. In the immediate aftermath…